Gouden BK MK in Tielt

Meerkamp, de multitaskers in de atletiekwereld, mochten hun duivels ontbinden op 2 dagen BK in het gezellige Tielt.  Met 5 KAAG toppers kwamen we finaal aan de start.  Een paar late blessures, verkeerde verlof inschatting, net geen selectie of te druk programma hield nog een paar van ons vlaggenschepen in de jachthaven.

Maité, Yelena, Sten, Finn en Jente haalden uiteindelijk de selectie en trokken met pak en zak, ze slepen nogal wat mee die meerkampers, naar het zonnige Tielt.  Meerkamp is vaak je sterktes zo goed mogelijk in het daglicht stellen en je mindere proeven de zonnige momenten niet te laten overschaduwen.  Maar toch telkens weer van proef tot proef vol aan de bak.  Zo is het niet alleen fysiek een veldslag maar mag je zeker het mentale aspect niet onderschatten.

Maité mocht de debatten openen op de 80mh.  Met 13″62 kan je niet spreken van een flitsstart, maar horden is vaak ook ongelukken vermijden, het is nog maar het begin, aankomen is prior.  Knop om en direct door naar hoog, wel haar koninginnen nummer.  De laatste weken liep het wel wat stroef, maar als regerend Belgisch kampioene (2021) bij hoog heb je wel wat in je mars.  Alles liep vrij vlot tot en met 1,63m (PR 1,69) maar daarna sputterde de hoogspring motor een beetje.  Maar 1,63m dat brengt aardig wat punten in de lade.

Ondertussen was Yelena ook klaar voor haar 100m horden start.   Met 14″62 sta je direct mee vooraan in de lijst (PR 14″44) doch een atleet hoopt altijd op dat net ietsje meer, maar bij deze wel prima start.

Jente moet ik u allicht niet meer voorstellen.  Enkel goud kan de verwachtingen inlossen, maar je moet het natuurlijk altijd maar opnieuw doen, de concurrenten zitten ook niet stil.  Met iets teveel meewind, een euvel doorheen heel het BK weekend, je 100m PR (10″82) evenaren is goed aan je decatlon beginnen.  Maar z’n maat Jef en vooral Robin, uit het verre Bertrix, tonen nu al dat ze geen cadeaus gaan uitdelen.

De cadetten meisjes waren al aan het slotnummer van hun eerste dag toe, kogel.  Maite kon met een bijna PR 11m21 (PR 11m22) toch weer een mooi puntentotaal toevoegen en de namiddag en nacht ingaan op een verdienstelijke 5e plek in de tussenstand.

De wind, weer dienen, was een extra moeilijke factor bij het verspringen voor Jente.  Nu eens tegen dan weer fors mee, je kon er geen constante in trekken.  Iets wat bij uitkomen op de balk wel handig kan zijn.  Een propere 7,04m is iets, maar de laatste had waarschijnlijk meer puntenbrood op de plank gebracht.  De wind en de plank beslisten er anders over.

Aan de overkant van het veld, je kan niet overal tegelijk zijn op zo’n meerkamp, had Yelena de strijd met de hoogspringlat op 1m55 kunnen afronden, 1m58 was net te hoog gegrepen (1,60 PR).

De broertjes Finn en Sten mochten na de middag hun 8-kamp aanvatten.  De ene al met iets meer spanning dan de andere, komen ervaring opdoen of meedoen voor de prijzen, het maakt een groot verschil.  Met 11″29 leg je meteen de kaarten op tafel.  De rugwind (+2,6) geeft je geen officieel PR maar wel een leuk MK kassa totaal.  Sten kon met 12″81 net niet tippen aan z’n PR 12″79.  Direct door naar de verspringbak, daar waar de wind in alle richtingen vrij spel krijgt. Met -2.0 of 0.0 of ook her en der een +m/s was je aan de weergoden onderworpen.  Na een leuke 6m32 (-1.0m/s) nam Finn verder afstand van zijn concurrenten, Sten schoof met 5,32 (-2.0m/s) ook een paar plaatsjes op in de totaalstand.

Jente was aan de overkant van de piste zijn strijd tegen de zwaartekracht aangegaan bij het hoogspringen.  Op 1,96m moest z’n grootste concurrent lossen, tijd om wat punten in te lopen.  Vlotjes over 1,99m na een hapering ook netjes over 2,05m en 2,08m, 2,11m was nog net te hoog gegrepen maar zit zeker soon binnen de mogelijkheden.

Kogelstoten voor Sten en Finn.  Hier was het vorig jaar op het BK (Herve) misgelopen voor Finn dus toch even wat stress op de fles.  Na een KVV titel op kogel vorige week in St-Niklaas zat de vorm en het vertrouwen best wel ok.  Met een geruststellende openener (13,62m) was 14m14 een aangename puntenpakker.  Sten hoopte op meer, met 12,19m als PR mag je met 10m58 iets minder happy zijn.

Idem hier even later voor Yelena die met een PR van 12m09 een worp van 10m51 laat optekenen.  Na een deugddoende 200m 26″24s (PR 25″83) mocht Yelena op net geen podiumplek de nacht in.

Jente was meer gelukkig van zijn kogelstoot avontuur.  Hij knalde de 7k26 bol, je moet het maar eens opheffen, laat staan mee stoten,  naar een nieuw PR van 13m73.  Afsluiten op dag 1 met een 400m is altijd een kuitenvuller.  Al wat onder de 50″ prikt is een ferme opsteker, 49″47 in de mand dus mocht Jente met een moe maar voldaan gevoel de nachtrust in.

De jongens, die mochten nog aan hun PSS avontuur beginnen.  Hier had Sten naar uitgekeken.  Finn wist niet zo goed wat het zou brengen, een paar goede trainingen hadden wel vertrouwen gegeven.  Geweten was dat de colonne van OSGA hier extra gedreven in was (cfr indoor BK MK).  Na een veilige start op 2m40 ( Finn PR 2m60) ging het vlot door tot aan 2m90.  Een gelukje aan 3m en 3m10 en dan vlot over het eindstation 3m20.  Schade meer dan beperkt voor Finn.  Sten sprong best vlot, maar had al betere PSS momenten gehad, hij had de lat (voor zichzelf vooral) echter vrij hoog gelegd en was met een mooie sprong op 2m80 niet echt vol tevreden.

Finn, 3 vd 4 proeven winnend kunnen afsluiten, dus met een knappe voorsprong na dag 1 de auto in naar huis.  Sten die gezellig door z’n proeven zweeft.  Maite en Yelena het podium in zicht, Jente doet wat hij moet… het was een mooie eerste dag.

Aan de artikel foto kan je natuurlijk al zien wat het finale verdikt zal zijn, maar het zal nog een 2e dag vol verrassende wendingen worden.

morgen a brand new day

Hoe zijn de benen op dag 2?  Hoe is het lichaam na 3-4 of zelfs 5 proeven op het scherpst van de snee?  Kan het mentaal terug opgebracht worden om je telkens terug tot die grens te pushen?  Een rondje extra opwarmen, een passage extra op die rol, lapmiddelen, maar je moet er weer staan met veredelde moed en zelfopoffering om van nummer 1 terug te knallen alsof de eerste dag niet bestond.

Het ochtendgloren bracht voor de cadetten jongens horden op het ontbijt.  Hoe mooie en elegant de dans over de 10 horden ook moge zijn, als buitenstaander, toeschouwer en dit geval ook dicht betrokken partij, die horden boezemen altijd wat angst in, een foutje hier kan grote gevolgen hebben, niet alleen in de MK maar ook de rest vh seizoen.  Een val, een enkel die niet meewil in de landing, het kan zomaar…  Maar we gaan er van uit dat het doen nog altijd iets vertrouwelijker is dan de zijpost.

Onze ‘vriend’ de wind is ook weer van de partij, stevig aanwezig helaas.  Sten mag zich eerst sierlijk over de horden toveren, met z’n ietwat ochtend stramme rug lijkt het soms echt wel toveren.  Met 17″03 is de wind net nog vergeefbaar, +1,9m/s.  Finn, riant op voorsprong na dag 1, rustig en voorzichtig zou hij dat kennen, of is het weer knaldrang?  Het startschot zal het ons snel leren.  Als een haas, de baas, die laatste horden oh oh wat deed die raar, maar eind goed al goed.  Een onwaarschijnlijke 13″72 maar weer staat de wind als spelbreker, net als op de 100m vlak voor een seizoens ranglijst beste (+3.4m/s).  Gelukkig wel lekkere punten in de MK winkelwagen.

Jente, traditioneel een hordenbeest, had even ervoor al zijn kracht op de hoge horden 14″62 laten bewonderen.  Doch z’n dichtste achtervolger uit Bertrix gaf hem nipt het nakijken en sloop zo weer wat dichterbij.

Discus is vaak een struikelblok voor een meerkamper, het is zo, ja zoals polssok het ook is, een vak apart.  Jente had vorige week nog wat vertrouwen getankt op een laatste wedstrijd maar zag hier z’n verste worp net buiten de sector landen, met 38,56m neemt hij wel weer 25 tal punten afstand van de concurrentie.

Ondertussen hebben de cadetten de hoogspringmat gevonden.  Toch nog even zekerheid inbouwen en niet te riskant hoog beginnen.  Sten op 1m45 Finn op 1m55.  Als dit lukt, dan is met speer (jaarranking leader) en 1000m nog op de plank, de titel vrijwel binnen voor Finn.  Oef foutloos tot 65, 1 hapering op 68 en dan wat pech op 71 game over, maar schade beperkt en titel waarschijnlijk op het droge.  Sten evenaarde zijn hoog PR van 1,60 en was vooral blij dat z’n stugge rug het niet verder liet afweten.

Yelena die zich eerder wist te plaatsen voor de Youth memorial op de grote Memorial van Damme kroonde zich ondertussen aan de overzijde van de piste tot beste verspringster bij de scholieren meisjes.  Ook hier kwam de wind een beetje spelbreker spelen maar een 5m31 met tegenwind was ze de beste van het hele pak.

Jente, die begon aan een marathon polsstokspringen.  Met een deelnemersveld met PR’s van 2,90 tot 5,32 kan het nogal eens aanslepen.  Hij liet het echter niet aan z’n sporthart komen.  Beginnend op 4,20 met een foutje op 4,20 doorstomend tot een nieuw PR op 4,90.  De eerste keer nog niet, maar de 2e keer er glorieus over.  5m was net teveel van het goede, soon to be in the 5 club.

Als Maite nog wilde dromen van het podium dan moest ver een close to 5m sprong opleveren, graag een stuk boven haar PR 4m73.  Na toch wel wat aandacht voor ver de weken voor het BK moest wat op training al vrij goed lukt nu op wedstrijd tot een score komen.  Met 4,89m mocht ze meer dan tevreden zijn en vooral was haar treintje nog altijd aan het BK podium gehaakt.

Speerwerpen, een mooie discipline maar ooh zo vaak discussie over al dan niet een geldige worp.  Zeker als de werpafstand nog niet zo groot is neigt de speer nogal eens vrij “plat” een markering te maken.  Nu zolang de voorkant eerst de grond raakt is er niets aan de hand, maar de verschillen zijn soms moeilijk te zien.  Maite haar eerste worp was al van datte… volgens de jury ongeldig, op beeld duidelijk te zien dat de speer echt wel eerst contact maakt met de punt.  Tja dan moet je de stoute schoenen aantrekken en klacht indienen, jury, hoofdjury en finaal… worp terecht opnieuw mogen doen.  Het is niet overal zo, de ranking leader in de MK op dat moment gooide 3 x fout, had dit vermeden kunnen worden?  In elk geval maakt Maite met een degelijke derde worp (29m34) nu een ferme sprong in het totaal klassement met enkel nog 800 op de kaart.

Ook bij Yelena waren er een aantal discutabele worpen maar ze had ook gewoon haar speerwerp dagje niet en blijft steken op 23m33 terwijl ze wel mooie dertigers in haar arsenaal zitten heeft.

Finn, die recent nog een bom van 59m32 uit z’n speer toverde, hoopte nu toch wel op iets meer dan de, nog steeds knappe 52m41 van vandaag.  Maar ook hier was de wind een beetje spelbreker.  Maar met 50+ neem je terug een grote hap voorwaarts tov de concurrentie.  Sten kwam met z’n 3e beurt tot 32m81  en bleef ook een pak onder zijn 37m+ PR

Jente trainde stevig om zijn speer de nodige meters extra te laten opleveren.  Met een voorzichtige opener van 47m90 (pr 54+) moest hij na beurt 2 echter de strijd staken met een opspelende blessure.  Met enkel de 1500 nog aan de orde, de veilige voorsprong toch in de haven proberen krijgen.

En dan kwamen we aan bij het laatste alles beslissende nummer.  Maite zat in een positie die ze niet gewoon was, ze kon verdedigen nu ipv te moeten aanvallen.  Op een 2e plek met 1″ achter de leider, 5″ voor op nr 3 en 10″ op nr 4.  Bovendien waren de meisjes op hun 800 elkaar allemaal wel een beetje waard.  Met een duidelijk strijdplan ging ze van start.  Er werd idd aangevallen door de meisjes op plek 3 en 4 maar Maite kon zich aan haar plan houden en de aanvallen pareren om dan in de laatste rechte lijn die ene broodnodige seconde te pakken voor het goud.  Wat een ontlading, wat een mooie beloning voor al je harde werk Maite, proficiat met je Belgische titel MK bij de cadetten meisjes.

Yelena had een heel strakke tijd nodig op haar 800 wilde ze nog op het podium huppen.  Met 2’39 (PR 2’32) kwam ze midden in het pak terecht wat haar aan de streep een knappe 5e plek overall opleverde bij de scholieren meisjes.  Knap gedaan Yelena.

Finn had de schaapjes al op het droge voor aanvang van zijn afsluitende 1000m, hij had een zee voorsprong op z’n collega podium kandidaten.  Doch wilde hij er nog een laatste spatje energie uitpersen in de hoop het KAAG CR van Jente te verbeteren.  Hij had 3’00” max nodig om dit te verwezenlijken.  Met 3’01.67 kwam hij overall net 7 punten te kort in dit opzet maar kan met recht en reden fier zijn op dit weekend en deze titel.  Met winst in 5 van de 8 proeven komt hij met 5251pt op een 7e plaats aller tijden terecht, net na… Jente.  Dubbel en dikke proficiat ook voor jou Finn.

Sten had er een erezaak van gemaakt voor zijn maat de 1000m af te ronden.  Hij had hem heel de tijd in het vizier en kon hem op de lijn nog kloppen.  Als je met een tijd van 3’20 nog een praatje kan maken onderweg en zwaaien naar de fans zit er zeker nog rek op de prestatie.  In de kantlijn, Sten is als 13e overall maar als 2e 1e jaars zeker ook een beloftevolle meerkampen en kijkt nu al uit naar volgend seizoen als al de “grote” weg zijn.

Jente, die speer had moeten staken na een kleine blessure, wilde hem toch nog eens smijten in zijn afsluitende 1500m.  De gehoopte 8000 ptn waren niet meer mogelijk maar een kampioenschap record zat wel nog in het arsenaal.  Hij had ondertussen ook een kleine straat voorsprong op zijn podium collega’s .  Hij gaf nog alles wat er na 2 slopende dagen nog inzat en kwam met een eindtijd van 4’53.15 aan een totaal van 7722. Naast een verdiende titel bij de seniors ook nog een fraai BK MK beste ooit in B.  Proficiat, een kwestie van tijd voor de barrière van 8000 pan gesloopt kan worden.

Het was een mooi maar fysiek en mentaal vermoeiend BK weekend voor alle atleten en begeleiders, maar als je met zo een mooie resultaten in de valies naar huis mag vergeet je al snel al die zweetdruppels.

In de hoop dat we een volgende keer met een ruimere delegatie aan de start mogen komen maar toch dezelfde medailles mogen plukken is het nu al uitkijken naar een volgende editie.

Proficiat aan heel het team

met sportieve trotse groet

Op naar de volgende