Met een handvol geselecteerde miniemen dames (de jongens verdedigden de kleuren op de BVV Finale) trokken we naar het jaarlijkse criterium des jeunes in Nijvel. In de volksmond ook wel eens het ‘Belgisch kampioenschap voor de jeugd’ genoemd.
Kleine maar uiterst krachtige delegatie. Hoe krachtig, …?
Na een succesvolle passage van het aflossingsteam op het PK deze zomer besloten de miniemen meisjes ook op dit nationale forum hun kans te wagen. De dag kondigde zich druilerig aan, maar het enthousiasme van het team liet dit niet toe de bovenhand te nemen, al vroeg waren we present om het openingsnummer voor te bereiden. KAAG heeft een traditie hier, al jaren brengen we minstens 1 aflossingstitel mee naar Gent.
Het laatste kunstje op het afgeleefde terrein van CABW, waar alles de geur van geschiedenis wil ademen, vanaf volgend jaar is er een nieuw complex met 8 banen rond, vaarwel aan baan 6 op ademafstand van een betonnen constructie. Toch uitkijkend hoe ze het daar gaan aanpakken.
Een laatste keer aflossingen knallen, de versleten piste nog meer toetakelen. Een beetje twijfel bij de aflossingsmomenten op training leek in de opwarming weggesmolten tot smooth wissels. Jammer wel dat er niet gewerkt werd met evenwaardige reeksen, de ‘snelle’ samen, nu is het altijd nog even uitkijken wat in de andere reeksen nog kan, en is de uitdaging nek aan nek strijdend tot de eindstreep niet echt aanwezig.
De race zelf verliep volgens de omstandigheden heerlijk, aanvaardbare wissels en een vrijgeleide naar de streep. Met 41″77 waren ze vlot een volle seconde sneller dan de collega’s uit een andere reeks en maar nipt 1/10e trager dan de winnende jongens reeks. Sterk dames, proficiat met jullie volharding en inzet.
Los van de aflossingen hadden alle dames zich ook voor 1 of meerdere individuele nummers kunnen plaatsen, kort na de middag al een aantal reeksen hiervan.
Zich als 9e kunnen plaatsen voor de 80m startlijst verbaasde Helena vriend en vijand (maar niet mij) om met de snelste tijd zich te plaatsen voor de finale.
Alys combineerde net als grote zus Ine de korte en lange horden, in miniemen land is dit 150m en 60m. Reeks finales op 150mh, idem als bij de 4×80, geen gelijkwaardige tijden bij elkaar dus knallen en afwachten wat er in andere reeksen gelopen zal worden. Een kleine hapering op de eerste horde, maar wel doorrammen naar 2 en 3 leverde een tijd op van 21″76. Even bang afwachten maar finaal ruim voldoende om een gouden medaille te mogen ophalen. Reeksen korte horden was, na een tikje bij de start, nipt de 2e beste tijd, maar een geprikkelde Alyse heb je beter in je team dan tegen je team.
Ondertussen had Luca haar kogel laten wegen in de hoop daar het goede van de afgelopen weken te herhalen. Met 10m50 viel ze helaas net naast de boot. Ook bij discus waren de pogingen heel verdienstelijk en had die net buiten wel meer kunnen opleveren maar ook hier verdienstelijk maar vervelend een net niet 4e plek.
Alex had haar zinnen gezet op de 300m. Ze had deze zomer al een mooie progressie kunnen maken en dit was een mooie nieuwe uitdaging. Met 45″11 doet ze hier maar liefst 7/10″ beter dan haar PR, en is ze hier in het pak knap 6e. Zonder echt specifieke voorbereiding kan je hier alleen maar trots op zijn en uitkijken wat vb een 400 bij de cadetten je kan brengen.
Finale tijd, laatste nummers op deze legendarische piste, nog een triestig, druilerig buitje uit de lucht, maar focus bij Helena (80) en Alys (60h) om de sloopwerken aan de piste alvast te starten.
Eerst Alys. Een sterke finale, knappe tijden samen, zou knallen worden. Maar net dan kan ze net dat ietsje meer, halfweg nog op pakweg plek 3 wist ze aan de streep met een voorsprong van 8/100e een gouden plak te toveren, 9″60. Bam goud op lange en korte horden, wat zouden de zussen eten als ontbijt (ook Ine recent goud op korte en lange horden BK)?
Helena lijkt van buiten altijd de ruste zelve, maar inwendig moet haar vuurtje tijdig aangestoken worden. Maar als dat lukt….. woow…. Voor deze finale werden de juiste knoppen de juiste combinatie ingedrukt en dan… is er geen houden aan. Met 10″52 doet ze bijna een halve seconde af haar tot dan toe PR en loopt ze iedereen op een hoopje. De gouden smile op haar gezicht was er eentje van “wow kan ik dat?” “Ja Helena, je kan dit en dit is nog maar het begin”. Blijf vooral jezelf en blijf genieten van wat je doet.
Dames jullie treden in de voetsporen van heel wat toppers die in Nijvel afscheid namen van de jeugd. Blijf genieten van wat je kan en doet en er zullen nog veel vrolijke zonnige atletiekdagen volgen.
Proficiat aan jullie allen.
Op naar de volgende …