Het is even afwachten wat een nieuwe formule te bieden heeft. Voorheen 2 dagen interclub AC, op zaterdag de dames vaak ergens in de buurt van Dampicourt, beker altijd een beetje reizen, en dan op zondag de heren hun luik van het bekergebeuren. Dit jaar na succesvol proefstomen bij de masters een nieuw concept, dames en heren alles in 1 competitie. Op prestaties van het laatste seizoen mochten we aantreden in de hoogste afdeling van het land, de Superleague. Samen met nog 3 andere Vlaamse ploegen en 4 Waalse behoorden we tot de 8 beste Belgische ploegen, op zich al een hele eer.
Ons luik van deze eerste Superleague bracht ons naar… Luik.
We hadden er wel ons schouders onder gezet, nieuwe sponsors gaven ons slagkracht op de transfermarkt, of we ons huiswerk goed gemaakt hadden zou de competitie ons snel leren.
Het was met een regenjas dat we richting de knappe piste in Luik trokken, gelukkig was die regenkledij enkel nodig bij het vertrekken thuis, de wedstrijd zelf nagenoeg droog, zo konden we trots ons nieuwe blauwe t-shirt showen.
Kobe, hameraar bij uitstek mocht de debatten openen. Met aanmoedigingen van al wie vroeg op de KAAG benen stond knalde hij zijn 7k zwaar tuig 58,07m ver. Dat de competitie hoogstaand zou worden bleek nu al, hij werd derde, en was daarmee … eerste Belg. De concurrentie had duidelijk ook zijn huiswerk gemaakt en was over de grenzen gaan shoppen.
Hamer veiligheidshalve als enige nummer op de piste, maar daarna volgde een spervuur aan wedstrijden op het scherps van de snee tot de avond een uitslag zou onthullen.
Een “klein” puntje van kritiek op de voor de rest puike Waalse setting in ons door atletiek.nu verwend Vlaams atletieklandschap. De uitslagen volgen was een kleine ramp, zowel voor speakers, die maar in beperkte oplage van de piste duidelijk te horen waren, als voor rankings, de goede oude analoge draaiborden en papieren jurybladen, een groot digitaal vooral reclamebord helemaal aan de uitkant van de piste, een falend Waals online uitslagen systeem, het was soms improviseren om te kunnen volgen zoals we “bij ons” gewoon zijn.
Voor de verdiende pasta rond 13u noteer ik al een paar scherpe uitschieters van onze troepen. Jente zorgde voor de eerste volle buit bij verspringen, in een halve wedstrijd, want hij combineerde met PSS, schepte hij 7m14 uit de zandbak, goed voor een eerste overwinning en 9 dure punten. Even later was Jente ook goed voor figuurlijk zilver met 4m80 en 7 punten aan de polsstokmat. Alexander weerde zich in zijn 400h maar een zenuwfoutje naar horde 1 duwde hem met 58″14 naar plek 6. Timo spurtkanon van dienst klokte dan weer een puike 10″83 in een sterk bezette 100m en mocht 6 ptn in ons mandje droppen. Lars C, vorig jaar ook al goed voor de volle discus buit, had nu een paar buitenlandse atleten op zijn pad. Met een PR van 52m98 waren de 9 ptn echter ook nu weer netjes voor KAAG. Klein misverstand op 3000 leverde ons een eerste buis op. De regel van 45′ voor start mag niets meer aangepast worden zorgde er voor dat Karim die wel specifiek toegewerkt had naar dit nummer en klaar stond… helaas in de tribune moest blijven. Hij had zeker zijn mannetje kunnen staan in deze 3000m tactisch schaken leek het bijna. Toch een lacune in het reglement, 45′ als deadline voor een verandering op een nummer, wat als iemand zich vb tijdens een opwarming moet terugtrekken? Jonathan werd op het laatste moment nog opgevist voor de 400m. “Ik trainde wel goed maar deed nog geen wedstrijden” vertelde hij op voorhand, maar denk dat een 50″3 er wel inzit. Zelfkennis, want met 50″31 in een kruim op 400 voldeed hij netjes voor 4 ptn.
De ontbijtende dames deden het ook voortreffelijk. Maite, langzaam weer naar betere hoogtes groeiend, mocht met 1m60 een 4e plek innemen. Jana, trotse viking dame maar trots op haar blauw-witte outfit, knalde haar speer voltjes naar 39m37 (er zit nog meer in) en mocht 7 ptn prikken voor een 2e plaats. Amelie 400h dame van dienst had met een PR van 1’04.47 genoeg voor een 4e plek en bijhorende 5 ptn. Rani, onze leading sprintlady miste een beetje haar 100m start maar knokte zich toch in een sterk veld naar 11″72 en plek 2, dank u Rani. Elena zette de kers op de ochtendtaart. Ze won niet alleen overtuigend haar kogel, maar keilde het ding met 15m78 naar een U23 EK kwalificatie voor deze zomer, amai straffe koffie Elena!! De voormiddag haalde nog 2x een blauw-witte 4e plek. Lia toonde haar stijgende vormcurve op de 3000m en Xanthe toonde net op tijd terug te zijn van een vervelende enkelblessure en haalde bij HSS een PR van 10m93. Jenna mocht ons ochtendblok afsluiten op een sterk bezette 400m, een beetje onder de indruk van de strakke start van de andere dames haakte ze haar wagonnetje aan voor een 57″04 en een 6e plek.
Lore had ook haar dagje, ze flitste niet alleen naar een nieuw PR op de 1500m (4’22.46 2e plek) maar was ook nog eens onze reddende engel op PSS. Een oude liefde bracht vlotjes 2m90 over de lat en 5 ptn in onze Superleague buidel. Ilke, kersvers EK madam gewichtheffen, was onze rots in de branding op hamergebied. Een opspelende enkel liet haar niet na 54m90 uit de ring te knallen en een 2e plek te verzilveren. Camille was in de ‘jeugd’ een schrik in de zandbak, als zij aan de start kwam mocht de tegenstand meestal de 2e plek bezoeken. Speciaal voor deze beker haalde ze haar springspikes nog eens uit de kast. Oude liefde roest niet, 5m42 en netjes 5 ptn, met dank aan Camille. Een van de sterkste bezettingen was terug te vinden op de 100mh, met het nagenoeg voltallige BK podium aan de start liet Jana haar niet zomaar uit haar lood slaan. Met een nieuw PR 15″76 hield ze onze eer hoog. Lize, had een paar kleine kwaaltjes in aanloop naar dit treffen, maar werd ondanks alles toch maar knap 5e, bedankt Lize. Ons Rani, KAAG sprintkoningin zonder navolging, verdedigde onze kleuren op haar 2e nummer de 200m. Zoals ze kort na de wedstrijd zelf zei, “iets mindere start, willen forceren bij het uitkomen van de bocht en dan bekocht in de laatste meters“, klinkt als een mindere wedstrijd maar dat was het helemaal niet. Met 24″19 en een derde plek in deze topsetting mag je meer dan tevreden zijn, wij zijn in elk geval supertrots.
Terug naar de heren. Sem, niet te verslaan bij de scholieren, was onze man bij 1500m. Het ‘tactische’ verschil tussen jeugd en AC is niet altijd een ‘sportieve’ ervaring. Er zijn zo van die “kneepjes” die sommigen gebruiken om jong talent “uit te schakelen”. Never mind Sem, wie laatst lacht. Een nieuw outdoor PR van 4’02.25 is je troost. Robbe heeft z’n roterende kogelafworp steeds beter onder de knie. Bij de grote jongens wel een beetje zenuwen maar toch een 12m91 voor 5 ptn. Lars VL, die midden maart nog een fietsongeval had en pas heeel recent terug de training mocht hervatten, had pas op vrijdag de knoop doorgehakt zijn nieuwe club te verdedigen bij hoog. Met brio flopte hij over 2m10 en miste zo op een haar na de maximum score, toch meeeer dan bedankt Lars, we gaan nog mooie (hoge) dingen van je zien. Ook op 110h was het bikkelen, Robin verweerde zich kranig en beloonde zich met een nieuw PR 14″54 en schonk ons 4 ptn. Niklas was ons speerpunt bij speer. Een splinternieuwe speer bracht hem bij zijn opener van het seizoen direct een nieuw PR op 50m71, tussen het buitenlandse geweld goed voor 3 ptn. Aaron zag zijn 800m seizoensdebuut vlotjes gaan tot 600m en bracht met een puike 1’50.33 een derde plek over de IC streep. Timo had bij de opwarming wat last aan de lies, maar helaas kan je 30′ voor de start niemand meer wisselen. One for the team, goed bollend toch 22″90 “joggen”. “ow winst is hier 21″79 dat had ik wel gepakt!! (pr 21″43)” zei hij kort na de gecontroleerde race (2 pnt). Bedankt Timo, we gaan nog mooie dingen van je zien in de toekomst. Traditioneel is HSS bij de heren een overbezet nummer, nederig nam Lowie W toch 2 ptn mee voor het team.
De langste nummers zijn zowel bij de dames als heren 5000m. Tessa was onze reddende enkel bij de dames, ze had voor zichzelf een strategie en tijd bedacht en dat lukte aardig, met 19’24 kwam ze netjes met 2 ptn over de streep. Tom, langere afstandsloper ook, wilde wel eens weten wat een snelle “korte” race hem zou brengen. Hij kon lang zijn wagonnetje aanpikken maar de finale versnelling was er net te veel aan, met een puike 15’36 bracht hij 2 punten op de rekening. Thomas was als laatste vrijwilliger voorzien op de 3000st, bij het uitvallen van topper Rayan was hij onze hoop op dit zware nummer. Hij gaf alles maar kon de race helaas niet uitlopen.
Tijdens dit lange geweld toverde Elena nog een 48m68 uit de discusring en bracht met 7 ptn de nodige ruimte in het klassement.
Aflossingen brengen de verlossing van een lange tot nu toe mooie dag. Een beetje puzzelen bij de heren na het uitvallen van Timo. Alexander, Jente, Jasper en Robin haalden met 42″20 een fijne 3 ptn voor de eindafrekening. Bij de dames wel de ploeg die van thuis uit voorzien was (ook hier wat snelle thuisblijvers met blessures). Gedreven en ontspannen op de golf van we-zijn-al-lekker-zeker-van-behoud gaven Sofie, Camille, Evi en Rani de stok door in een nieuw KAAG CR, met 46″78 deden ze 0″03 sneller door dan voorheen en sprokkelden ze nog 6 extra eenheden in de spaarpot.
Een nieuw nummer als afronding, 4x400m mixed relays, 2 madammen en 2 meneren mogen een rondje voor hun rekening nemen. In de race waar door Halle het BR werd verpulverd brachten Lowie DB, Lize, Aaron en Jenna de KAAG stok door in een nieuw CR van 3’37.22. Van een mooie afsluiter gesproken.
Onder nooit aflatende aanmoedigingen van de co-atleten en KAAG-sympathisanten bracht deze Superleague selectie niet alleen moeiteloos het verhoopte behoud veilig binnen maar hadden we lang uitzicht op zowaar het podium. Met een 4e plek zijn we meer dan tevreden en durven we zelfs kijken wat er boven plek 4 nog haalbaar is in de toekomst. Dromen mag, we hebben bewezen dat de droom die we vorig jaar hadden om ons kranig te verweren in deze eerste editie meer dan een mooie droom mocht zijn. Samen sterk, bedankt aan allen.
op naar de volgende….
fotos kan je hier terugvinden
Hier alvast een heleboel filmbeelden