BK AC Brugge van zon tot zondvloed

Met 21 geselecteerde KAAG atleten trokken we naar het BK AC in Brugge dit weekend, waar in slagorde van 2 dagen het nationaal kampioenschap zijn “zomerse” editie kende.  

Voor de thuisblijvers bracht het KAAG streaming team alles tot bij u in de huiskamer, voor wie ter plaatse de hoogdagen van het Belgische atletiek van dichtbij wilde meemaken was een paraplu en zonnecrème een rare maar nodige combo.

Ilke had de eer als eerste KAAG atlete het nieuwe wedstrijdshirt te showen.  Hamerslingeren is haar ding,   Vorig jaar nog zilver lag de lat nu nog hoger want met 2 ex veelvuldige Belgische kampioenen, nationale recordhoudster inclusief zou het niet van de poes worden.  Met een gestage verdere reeks kwam het schip finaal op een knappe bronzen plek de BK hamerhaven binnen.  Het kraakverse nieuwe KAAG shirt werd direct alle eer aangedaan.

Robbe is een kampioenschapswerper.  Hij kan altijd iets meer als het echt om de knikkers gaat.  Nu mocht hij voor zowel kogel als discus in de arena.  Met een mooie opener van 14.16m (pr 14.40) kon hij zich plaatsen voor de laatste 8 maar wist zich niet verder te verbeteren met een 6^e plek als ereplaats.

Even later bij discus klokte hij een nieuw PR 43,89m hij kon daarmee als 8^e over de discusmeet fietsen.

Z’n vaste trainingsmaat Lars had meer ambitie.  Meerdere malen runner-up na de ongenaakbare wereldtopper Milanov deden ook nu geloven in zilver.  De concurrentie bij discuswerpen België is er wel een pak groter op geworden, waar je vroeger met een hoge 40+ nog podium ambities mocht hebben doe je nu helemaal niet meer mee voor de knikkers met zulk een afstand. 

Deze editie werd er eentje met nooit geziene 5 werpers boven de 50m grens.  Bij het ingaan van beurt 6 was Lars met 52,36m weggevallen naar plaats 4.  Presteren onder druk heet het om dan met 53,52m in die ultieme poging toch nog op het podium te klauteren.  KAAG brons nummer 2 is in the house.

Jonas is langzaam maar zeker uit z’n hamstring dal aan het kruipen.  De winter gaf zwarte sneeuw en een deel van het outdoor ging door te groot enthousiasme ook de wind in.  Maar nu voelde hij dat er iets in zat, een goede tijd zou leuk zijn, een plaatsing naar finale op zondag een mooie beloning.  In raar winderige omstandigheden werd hij netjes 2^e na de latere Belgisch kampioen.  Met een q achter zijn naam en 48.01” genoeg voor een gedroomde finale op zondag.  In die finale met een heel winderige eerste rechte lijn klokte hij een nagenoeg identieke tijd 48.05” goed voor een 6^e plek.  Hoopgevend en toch een overwinning na al die blessurelast.

Drukke KAAG bezetting ook op de volle baanronde bij de dames.  Met maar liefst 3 probeerden ze van de snelle reeksen gebruik te maken om zo dicht mogelijk in de buurt te komen van dat PR of wie weet zelfs dromend van een grote finale op zondag.  Hege was met een tijd van 58.9″ ingeschreven, gelopen vorige maand in Lede dus is stilaan terug naar haar beste kunnen aan het toe groeien.  Hier lukte het onder moeilijke omstandigheden en in de buitenbaan net niet om onder die symbolische minuut te blijven, 1’00.67 leverde haar een 18 plek op.  Net iets hoger sloot Clara haar baanronde af, met 58.91″ parkeerde ze op de 16 stek.  Jenna had bij de start te beste papieren, met 55.89″ mag je terecht dromen van de laatste 8 op BK niveau.   Met een strakke 56.35″ kwam ze als 2e beste verliezende tijd op plek 5 van heel het pak uit, terecht dromen om in de finale nog dat tikkeltje sneller te gaan en hopen dat die ene uitschieter dan mag komen.  Maar een finale is natuurlijk nog andere koek, de wind sneed de benen af in de eerste 200 en dan moet het nog beginnen.  Met 56.45″ mocht ze terecht fier zijn op een 5e plek in de toch wel strakke BK finale.

Ewout en z’n maatje Robin zijn 2 zekerheden in de Belgische hordenwereld.  Doch lagen blessures hier ook aan de basis van twijfels.  Ewout terugknokkend na een blessure, Robin “ik ga niet meer trainen en zie wel wat het mag worden als ik al kan meedoen!” Met dank aan zus Zita dan toch maar naar Brugge afgezakt en hij en ook Ewout zouden er geen spijt van krijgen.  Vlotjes door naar de finale en dan met beiden een strak PR in de sporttas ontwapenend tevreden.  Jammer net geen brons voor Ewout maar pijnvrij terugkomen met een PR op zak is ook een mooie medaille.

Heet het een voordeel of misschien ook een nadeel, een meerkamper heeft vaak keuzestress om te kiezen welke disciplines hij of zij gaat doen op een individueel BK.  Jente koos deze editie voor PSS en verspringen.  Als je op voorhand zou weten dat de wind het in het Brugse decors lelijk zou huishouden was de PSS keuze misschien anders geweest, maar nu moest je er door.   Een vlotte opener op 4.60m en trillende sympathisanten op de laatste beurt over 4.80m deden de lat op nieuwe outdoor PR hoogte 4.90m finaal 3 keer naar beneden komen.  Een 5^e plek als eindranking.  Op zondag waren de omstandigheden ook al verre van zomers.  Enige voordeel de zandbak lag goed nat om correcte afdrukken te kunnen regisseren.  Maar de wind en regen hadden herfstvormen aangenomen zodat ook het publiek stilaan ander oorden opzocht.  Maar Jente kon zich toch opladen om met zijn laatste beurt z’n beste score te noteren.  Met 7m13 was op zondag ook plek 5 zijn deel.

Lore mocht ook op zaterdag de track op voor haar 1500m serie.  Netjes in het zog van de favorieten naar de finale.  Het tactisch plan zal wel doorgenomen geweest zijn met coach JC (tot nader order aan het bruinen op Eyof).  Op zondag waren plaatsen 1 en 2 al snel buiten schot maar de bronzen plek was voor velen een doel.  Met 4 binnen de seconde, maar helaas trok Lore in barre omstandigheden aan het kortste eind, een 5^e plek was haar troost.

Aaron is al jaren een legende op de 800m.  Recent waren een paar zijstappen op de 400 om snelheid op te bouwen, maar op kampioenschappen wil hij nog steeds scoren op zijn 800m, al zijn er wel een pak jonge en vooral snelle kapers op de kust.  Met een vlotte eerste ronde in de wielen en een knokkende tweede ronde kwam hij 0,06” te kort om in de finale te mogen aantreden.  Doeme toch.

Steeds sneller en sneller is het motto van elke sprinter, het verwezenlijken is echter niet zo evident.  Jasper mocht dicht bij huis de KAAG sprintkleuren verdedigen.  Dag 1 reeksen 200m.  Sneller was hij wel, maar een te harde duw van de wind +3.0 liet zijn 21.79” nergens nota krijgen.  Als 11^e van heel het Belgische 200 pak mag hij toch trots zijn.  Een dagje later op 100m was 10;88” genoeg voor een B-finale, om dan maar netjes als een duiveltje uit een doosje in een nieuw PR 10.76” die B-finale te winnen.  Zijn knappe tijden aan het worden Jasper, mooi BK!!

Senne blijft met 22″40 jagen op zijn knaltijden van weleer, hou vol Senne, zo iets verleer je niet.

Nog een snelle madam die er altijd bij is als de grote momenten aanbreken is Evi.  In haar 200 reeks vlotjes naar een PR van 24.80” overall top 10 in België.  Een dagje later vanuit baan 8 naar 12.30” helaas was de wind hier PR spelbreker, met 3.7 had die net iets te enthousiast geholpen.  Hier een plek in de top 20 is ook een strakke prestatie.

Wat ons naadloos bij zondag doet belanden waar nagenoeg alleen finales de Brugse piste sieren.  Waar we op zaterdag nog met een zondvloed begonnen en nadien zonnecrème nodig hadden was het nu een iets frissere maar droge start om finaal te eindigen in zomer onterend nat winderig snertweer.

De gevaarlijkste aller atletiek disciplines mochten ook op zondag de spits afbijten.  Hamerslingeraar Kobe had op training al mooie dingen (dik 60+) laten zien en was terecht gebeten een medaille aan zijn palmares toe te voegen.  Maar net als bij discus is de norm hier niet meer wat het geweest is.  Het kan het spektakel alleen maar ten goede komen en jezelf pushen om nog beter te doen.  Kobe begon met “een rustige” worp van 58.04m had dan een paar technische foutjes maar bleef op medaillekoers tot die laatste ronde zijn collega besloot om met 58.40 Kobe af het podium te hameren.  Voor ons en al je aanwezige fans ben je een winnaar Kobe.

Ooit versloeg ze Nafi Thiam op het BK kogel, vandaag is de tegenstander niemand minder dan de nationale recordhoudster kogel aan de ene zijnde en de huidige wereldkampioene indoor meerkamp aan de andere meest te duchten zijde, geen kleintjes in de ring dus daar. 

Na een vervelend EK was de hoop toch hier te kunnen scoren voor Elena.  Even spanning bij een eerste 0 maar bij worp 3 was het wel nagenoeg prijs 15.01m is altijd bingo voor podium.  Bingo is in dit verhaal zilver.

Discus tegen een pak andere potige dames is weer een ander verhaal, hier zou allicht een pr nodig zijn om het nodige eremetaal te vissen.  Een mooie 48.82m deed dit vermoeden bevestigen want een 4^e plek was hier de mooiste maar vervelendste troostprijs.

Xanthe ooit een snelle madam op de 100-200 lijkt zich al een tijdje te verdiepen in een nieuwe passie HSS waar ze zich steevast voor elk kampioenschap kan kwalificeren.  Als enige wel met geldige wind prijkt ze met 10.75m als 8^e op de uitslag.

Brugge dat ligt niet ver van de zee, en aan de zee kan het waaien, lees in Brugge kan het waaien.  Zo erg zelfs dat de hoogspringlat vleugels krijgt.   Viktor en Lars mochten die proberen bedwingen en vooral dwingen op de liggers te blijven liggen.  Viktor ging vlot over 85-90 moest even herexamen op 1m95 en sloeg dan 98 (pr) over in de hoop met 2.01 de magische 2m grens te slopen op weg naar een nieuw PR, helaas bleef het bij 95.  Lars had podium ambities al is de concurrente bovenaan de lat ook niet min.  Startend op 201, skippend op 204, vlotjes op 207 was het toch even angstig op beurt 3 over 209 om dan in 1 windruk 211 en 213 te overwinnen.  De 217 was ook voor 3 andere te hoog gegrepen waarbij het aantal sprongen en vooral gelukte sprongen doorslaggevend was voor zilver en brons.  Het werd onder de moeilijke omstandigheden een knappe bronzen medaille.  Proficiat ook aan Lars.

Onze laatste hoop op een medaille is er eentje die kan tellen.  Belgian Rocket Rani heeft altijd wel zin in een BK.  Na het noodgedwongen afhaken van haar naamgenote was haar ambitie niet minder groot geworden.  Maar er zijn helaas nog snelle kapers op de kust met diezelfde ambitie.  De reeksen zorgen voor een bevredigende 11.55” met iets teveel wind assistentie 2.6 maar ruim voldoende om als beste niet winnende tijd door te gaan naar de finale.  De wind in de finale dacht “ik help de dames een beetje want straks gaat het regenen “maar met 5.2 meewind was niemand echt happy.   Rani vocht als een rocket maar met 0,01” wil je echt niet vierde worden.  Doch zijn we meer dan trots op onze leading sprint lady.

Naast de kaag streaming crew die de beide BK dagen in real time de wereld rondstuurde en als naslagwerk (dag 1) (dag 2) op de Val site staat waren er ook nog verborgen KAAG reporters die voor Youtube materiaal zorgden, een heleboel BK atleten fotografeerden (dag 1) (dag2) en zelf een heuse KAAG Instagram reporter die de zotste reels op de wereld loslaat.

En onze nieuwe truitjes, die vielen meer dan in de smaak…

KAAG you’ll never walk alone

Op naar de volgende….