BK MK Marathon in Herve

Ik ga op weekend en ik neem mee?  Heel veel schoenen, heel veel proviand, een sloot aan drank want het gaat warm worden, een koelbox, een zak vol speren, een buis vol polsstokken, hier en daar een te zware kogel, kledij voor zon, regen en wind, misschien een tent, paraplu of parasol, zonnecrème, een medische box voor de kleine zeker komende pijntjes, een overload aan enthousiasme, een kar aan energie en veel steun van wie er nog bij kon in de wagen.  

Rara waar gaan we heen, op BK MK weekend naar het pittoreske Herve.

Voor KAAG 2 cadetten heren, evenveel scholieren heren, 2 scholieren dames, 1 junior dame en 1 senior heer slaagden in de bovenstaande paragraaf en mochten als nationaal geselecteerden aantreden op het BK MK editie zomer 2023.

Mats heeft als 2^e jaars cadet al mogen deelnemen aan de meeste MK kampioenschappen.  Als snelle man op 100 en horden gaat hoog en ver ook wel vrij vlot, werkpunten tot nader order zijn de werpnummers.  De voorbereiding liep door reis en andere kampen niet optimaal maar hij had hier al ervaring in en wist Herentals in het voorjaar toch vrij succesvol zo af te werken.  Maar dit is natuurlijk een BK en daar ligt de lat vaak toch nog iets hoger.

Met 12”25 bleef hij met een lichte tegenwind slechts 0,27” boven zijn PR, maar hij was goed mee met de kopgroep.  Hoge verwachtingen had hij wel bij ver waar hij met een van de betere prestaties ingeschreven stond.  Helaas was er een stevige tegenwind die het voor iedereen moeilijk maakte, 5m53 was wel onder het gehoopte resultaat, maar ja het is en blijft meerkamp, punten in het bakje.  Kogel is zijn lieveling niet, 9m30 bleef ook hier onder de verwachting steken.  Nog een laatste marathon op dag 1 voor de cadetten is polsstok springen.  Met de nodige zonnecrème en de juiste bijsturingen van coach Steffie was een evenaring van zijn PR van 2m90 en een 9^e plek overall op dag 1 een feit.  

Sten zijn ambitie lag hoog, podium moest als alles meezit haalbaar zijn, al zijn er meer dan 3 met diezelfde betrachting. Stap voor stap en we zien wel zondag avond.  Op 100m begon het alvast  goed. Sten is een allround meerkamper maar nog niet van de snelsten, met 12”39 nam hij alvast een eerste PR mee in de puntenzak.  Bij ver mikken de beide jongens naar een magische 6+ maar zoals reeds hierboven beschreven was de wind een beetje spelbreker.  Met 5m70 kan je niet ondankbaar zijn.  Bij de werpnummers is Sten wel Belgische top.  Doch moest hij met 13m05 een metertje onder zijn PR laten noteren, never the less een 2^e plek en een pak punten.  Ook polsstok doet hij graag en wat je graag doet loopt meestal lekker.  De lat op PR evenaring wist lang niet of ze ging vallen of niet maar besloot toch maar 3m40 lager neer te komen.  Met 3m30 doe je wel geen slechte zaak in het klassement dat hij op een strakke 4^e plek afsloot op dag 1.  Mission nog in zicht dus.

Caroline twijfelde lang of ze zich zou inschrijven, uit angst er niet bij te zijn en een ietwat te korte voorbereiding wegens een tegenwerkende voet.  Als 1^e jaars scholiere zoek je vooral ook de ervaring en het leren wat een volle MK is.  Een extra 200 ivm vorig jaar maakt het plaatje nu rond.  Er was wel niet veel overtuiging nodig om haar toch in te schrijven en niet veel later waren er feestelijke emoji’s om het goede nieuws te melden, ze was er bij.  

Haar horden hadden haar dit jaar al een beetje in de steek gelaten, maar net nu leek de hele puzzel op zijn plaats te vallen met 15”88 eet ze 0”30 af haar PR.  Hoog had door die voet wat minder aandacht maar 1m45 blijft maar 9cm onder haar PR.  Caroline kan werpen, maar werpen is een samengaan van lichaam en geest en die 2 missen soms nog de cohesie.  Met 9m49 bleef ze ruim 2m onder haar all time best.  De focus zal wel goed want als je met tegenwind slecht 0”02 boven je beste 200m blijft ben je goed bezig en kan je strijdvaardig op naar dag 2.

Ook Maite twijfelde lang of ze zich zou inschrijven, een jaar en dag opspelende knie was de oorzaak van de twijfel.  Het euvel speelde enkel op bij hoogspringen en door dit beetje terug te schroeven en zich toe te leggen op al de rest werd het uiteindelijk groen licht.  Met 16”48 tikte ze meteen een PR op de kassa, doch lichte ontgoocheling want na een slechte start zat hier nog veel meer in.  Hoogspringen was altijd haar paradepaardje geweest, maar nu dus een afwachten.  Had je haar die ochtend meegeven dat ze vlotjes 1m61 zou ronden en daarmee mede beste performer zou zijn, had ze dat zeker met “wow echt, yes” onderstreept, nu zat er zowaar meer in, maar net niet, toch een “Yes” Maite.  Haar kogel verhaal was… ok… niets meer niets minder, met 10m14 als 6^e van het pak (pr 10m71).  Met een windstille 28”05 op 200m sloot ze in de bovenste helft dag 1 af.

We zouden het bijna vergeten meegeven maar als 1^e jaars ben je meestal aangewezen op kijken, ervaring scheppen, leren en wacht maar next jaar!!

Onze scholieren jongens Lowie en Finn hebben al een paar watertjes doorzwommen in MK land, kwalificatie is meestal een zekerheid, meedoen voor het podium een doel.  Finn als 1^e jaars, Lowie als afstuderend 2^e jaars scholier.

De 100m toonde al de nodige ambities.  Finn, die onterecht wel eens durft te twijfelen aan zijn sprint kwaliteiten liet heel het pak achter zich met een strak PR 11”25 (deze keer met geldige wind, vorig jaar al sneller maar met teveel rugsteun).  Lowie knokte zich met 11”72 net niet naar een PR maar was mee in de kopgroep.

Bij ver heb je natuurlijk maar 3 buurten, als je over ijverig de eerste een bom maar 0 gaat afleveren is er al wat stress op de fles en is de 2^e liefst toch iets op de tabel.  Zo gebeurde bij Finn en kon hij met 5m96 bij de derde de schade nog enigszins beperken.

Lowie was wel vriendjes met de zandbak, met een strakke reeks en een nieuw PR van 6m20 kon hij met een goed gevoel de pauze in.

Pauze, je leest het goed, door het drukke programma en het uitlopen van menig nummer werden de scholieren jongens geen meerkampers maar eerder marathon kampers.  Op dag 1 noteerde ik vlotjes 12u van start to finish.  Dag 2 was de piste al kaal en leeg als de jongens nog 2 disciplines moesten doen.  Er was zelfs een auto nodig om de aankomstlijn te verlichten, te zot voor woorden.  Weer een veel te lange dag die pas om 21u30 zijn slot kende.  Ga er maar aanstaan. We schrijven toch 2023 dacht ik.

Maar we zaten nog bij dag 1, kogel.  Beiden waren door de warmte en sommige indrukwekkende tegenstanders een beetje onder de indruk en bleven onder hun normale kunnen.  Lowie zag een laatste degelijke worp als 0 over de balk vliegen en moest tevreden zijn met 10m37.  Finn struikelde ook beetje met wat anders een vrij sterk nummer is en bleef plakken op 12m56.

Hoog in een meerkamp is net iets anders dan hoog als individueel nummer.  Lowie is nationaal gezien een van de betere hoogspringers bij de scholieren en kwam hier ook met de besten uit de strijd, met 1m82 bleef hij wel 9cm onder zijn PR maar vulde hij mooie MK punten in zijn mandje.  Finn begon veiligheidshalve vrij laag en knutselde zich met een pak bibber laatste beurten toch nog naar een glimlachende buiten beste van 1m79.

Rond 20u was het eigenlijk perfect weertje om een afsluitende 400m te karren.  Finn knokkend in de snelste reeks, mist nog wat ervaring op het nummer maar lukte toch een deugddoend PR met 53”88.  Lowie lijkt een valse trage maar weet vaak zijn race wel goed in te delen, met 54”64 in de 2^e reeks bleef hij na een lange dag maar 0”31 boven zijn PR

Beiden mochten top 5 de nacht in na dag 1

Jente en Yelena waren onze senior en junior die hun geluk mochten beproeven in de meest volledige atletiekdiscipline.  Al was het bij Jente eerder een fine-tuning en uitproberen van een aantal dingen met het oog op later dit seizoen dan het vol voor deze BK titel te strijden.  Yelena haar voorbereiding had door reis en andere ook niet de meest optimale vorm.  Maar ze besloot haar kans te wagen en de bezetting was over het algemeen bij de junior dames helaas heel matig te noemen (6 deelnemers).

Dag 1 voor Yelena was overall wel ok maar leverde geen PR’s op.  Startend met horden 15”29 (PR + 0”12).  Hoog hoopte ze ook op dat net ietsje meer en bleef ze met 1m55 toch 10cm onder haar PR.  Zelfde verhaal voor kogel, 9m30 niet slecht maar met 9m64 (PR) zou je gelukkiger worden, zeker omdat ze een heel legioen aan trouwe supporters naar het zuiderse Herve meebracht.  Ook 200m toonde toch een trainingstekort, 26”74 is zeker geen slechte tijd maar haar PR is toch 0”90 sneller.  Einde dag 1 liet alles open voor podia en zelfs titel.

Jente op experimenteel traject.  Uittesten hoe bepaalde dingen naar de toekomst kunnen aangepakt worden in volgende meerkampen.  Een BK lijkt me daar een goed platform voor, als is een titel op een palmares natuurlijk ook niet te versmaden.  In theorie komt het er op neer dat vooral de technische en sprintnummers een testcase blijken en 400 en 1500 tot start stop worden gereduceerd.

Starten zoals steeds op 100m, met een stevige tegenwind van -1,1 lijkt 10”96 (SR) een geslaagde test.  Bij ver zal hij wat op zijn honger zijn blijven zitten, met een matige tegenbries was 6m88 toch een stuk onder zijn PR.  Ook bij kogel lag de druk niet optimaal, met 13m91 bleef hij ruim 1m25 onder zijn PR.  Bij hoog lijkt de insteek wel prima, met 2m05 neem je overal ter wereld mooie meerkamp punten (PR 2m10).

Tijd om de mobilhome in te duiken.

Op naar dag 2

Vroeg uit de veren want de horden staan netjes in rij om te worden overwonnen, voor de ene al een groter stressmoment dan de andere.

De ochtendnevel maakt al snel plaats voor een hartverwarmend zonnetje die ons doorheen de dag zal stralen en ons tentje onder de ene grote boom daar als een oase van schaduw en rust zal promoveren.

Sten en Mats als eersten aan de bak, dus vroeg corvee.  Finn en Lowie hebben een beetje ochtendmarge maar na 5 proeven en het late uur van gisteren is een ruime opwarming voor hun hordentraject geen overbodige luxe.  Jente mag ook tijdig uit zijn mobilhome en de meisjes die mogen nog een schoonheidsslaapje doen.

Ale hup, de horden, vaak een meer stresserende bezigheid voor de supporters aan de kant dan voor de atleten zelf.  Mats horden specialist bij uitstek was toch niet volledig happy met zijn 14”52 maar it’s all about the good rhythm bij horden en dat ontbrak een beetje, doch zouden er veel tevreden zijn met die tijd.  Sten bijvoorbeeld die niet doorhad dat hij wel een vet PR (-0”61) gelopen had 14”81 maar toch niet full happy, wegens een aantal kleine foutjes, over de streep kwam.

Na de horden hup hup naar hoog.  Beiden een idem PR 1m60.  Voor Mats een gevecht om dit PR te evenaren vandaag, bij Sten een easy verbetering en trots met kamerbrede glimlach tot maar liefst 1m71.

Speer nog eentje waar Sten wel raad mee weet, in verschillende stappen naar een nieuw PR 40m13 (dat maakt dan 4xPR op 7 proeven tot nu toe).  Mats haalde de kaap van 30 met 30m05.  Nog even wat rekenwerk naar ranking toe en de 1000m gaat alles in zijn beslissende vorm gieten.  Top 10 voor Mats is haalbaar en Sten heeft 3” winst nodig om naar zilver te stijgen maar moet ook met 3” langs de andere kant zijn eigen brons verdedigen.

De strijd blijft lang gesloten tot de gebruikelijke laatste 300m, er lijkt even een afscheiding te komen voor zilver maar maar Sten heeft uiteindelijk anderhalve seconde tekort voor zilver.  Even ontgoocheld maar al snel super trots op zijn brons.  Schreven we in het begin van dit verhaal die ambitie niet neer?  Mats had het lastig op zijn afsluitende 1000 en parkeerde zijn eindstand finaal op plek 12.  Goed gedaan door beiden.

De boezemvriendinnen Caroline en Maite mochten rond de middag naar het strand van de verspringbak, euh ik bedoel naar verspringen.  Maite heeft er een queeste van gemaakt dit seizoen nog 5m te springen.  Als je 4m98 als PR staan hebt is dat logisch.  Maar hier aan het strand van Herve was er een -1,7 tegenwind die het hier ook niet wilde laten gebeuren.  Met 4m82 haal je wel een paar schelpjes van punten uit de zandbak.   Caroliene kan dat ook maar haar ver is nog een beetje onregelmatig, met diezelfde tegenwind maakte zij op 4m57 haar landing.

Voor speer kunnen beide dames zich ook voor het individuele BK kwalificeren, de hoop op goede punten was dus vrij hoog.  Maar technische foutjes die er recent inkropen zorgden hier voor een niet slechte maar voor hen eerder matige score van 33m56 Carol en 32m32 voor Maite.

Maite had ooit haar PR hier als cadet toen gelopen 2’33 en was er met volle goede moed ook nu aan begonnen.  Tot 250m van de streep ging het perfect op schema, maar dan liepen de beetjes iets vroeger dan gehoopt vol en kwam er een 2’38 uit die bus (nog steeds haar 2^e beste tijd op 800).  Caroline doen we momenteel geen plezier met een 800 doch beloofde ze zich vol te smijten en haar Mk in style af te ronden.  Na 250 besloten de benen er anders over te denken en was het een strijd van 1 tegen allen.  Maar na de ontgoocheling op het BK MK deze winter had ze nu haar karretje toch maar mooi halfweg de uitslag weten te parkeren (13^e).  Maite als andere eerste jaars toch op een puike tweedaagse terugkijken en had een top 10 vooraf best wel ok gevonden (8^e).  Knap gedaan meiden.

Finn en Lowie moesten de benen iets meer losmaken voor hun horden op dag 2, de lange dag van gisteren en de hitte van vandaag mochten de benen niet te loom maken of beter houden.

Finn mocht in de 2^e reeks van start, voor de 2^e keer op deze horden hoogte en afstand.  Na een shot tegen de eerste horde waar hij toch wel balans en vooral tijd verloor vond hij zijn ritme en wist zijn reeks nog winnend af te sluiten in een nieuw PR 15”48 met ook de nodig tegenwind.  Lowie wil wel eens op top Belgisch niveau over de horden zweven en komt daar meestal toe als hij de nodige tegenstand heeft.  Die was hier, maar helaas ook van zijn niet echt frisse benen.  Met  15”71 bleef hij ruim 0”87 boven zijn best ever, met toch wel enige ontgoocheling.  Geen tijd om te kniezen want discus laat geen marge tot fouten.  Mark my words.

Lowie is wat aan het worstelen met zijn discus recent en besloot zijn eerste uit stand te doen, goede beslissing want op een haar na een record 30m21.  De rotatie om daarna wat meer risk te nemen kwam er niet goed uit.

Finn zijn discus liep recent vrij goed, eerder in de week nog finalist op het KVV discus en zijn laatste inworp schoof ook netjes voorbij de 40m.  Helaas knalde zijn eerste goede strakke wedstrijd afworp tegen de paal en vervolgens net.  Een kwartier stressen later was zijn 2^e nog voller in het net.  Stress tot zenit, een 3^e heeeeel rustige fladderde tot iets tussen de 25-30m.  Tot Finn totaal van slag zijn vod aan de verkeerde kant van de ring ging ophalen, OEPS.  No score, game over BK.  Iets wat je toch wel moet proberen plaatsen als atleet, coach en papa.  Hij werkte hier zo lang naartoe en dan … gaat het licht uit.

Doch een paar uur later is het licht terug aan als hij heel ontspannen, na wel een paar haperingen weliswaar, van het ene PR naar het andere springt bij polsstok.  

Tot het noodlot nu echt toeslaat.  Bij een mislukte poging op 3m90 komt hij op de fantastische braka ballenbad alike valmat op zijn voeten terecht waarbij zijn enkel vol in de veel te zachte mat verzinkt en omslaat.   Latere diagnose botschilfer van z’n voet losgerukt door de, gelukkig, sterke pees.  Op weg als eerste jaars scholier naar een hele mooie waarschijnlijk zilveren medaille met tot dan toe 5 PR’s op 8 onderdelen. Maar helaas op dag 2 in verschillende stappen het licht volledig uit.

Lowie haalde met 3m40 bij PSS de nodige punten, maar het is hier wachten tot die echte trainingssprongen eens een wedstrijd uitslag krijgen.

Finn had echt uitgekeken naar speer, Lowie met een iets kleiner hartje.  Op het KVV een paar dagen terug was er bij de laatste worp iets in zijn elleboog geschoten.  Opwarmen bracht niet echt beterschap aan de zaak en het geloof in eigen lichaam (elleboog) was helemaal weg.  Speer toch ook een van zijn betere onderdelen in de strijd om het podium leverde nu een nieuw PR op, tenminste als je de linker arm gaat in rekening brengen.  Met net geen 15 scoor je niet wat je wil, zeker niet als je speer een wapen is.

Motiverend is het niet en de 1500 is nu niet het nummer waar je met knikkende knieën mag instappen.  Een verhoopte podiumplek ging ook hier de donkere veel te late avond in.  Met een 9^e plek zak je in een spannende uitslag net teveel terug dan je gehoopt had.

Jente zette zijn experiment elke MK verder op dag 2.  Was er bij horden nog wat veel tegenwind om van een smooth race te kunnen spreken 15”02 (met -1,7 wind).  Was discus het spel tussen helaas dan meewind en schijf ook niet optimaal 37m84 dan kwam bij polsstok de geslaagde kat wel op de koord.  Met een strakke 5m kwam hij als beste ooit KAAG jumper op de tabel terecht en komt hij tot op 1cm van zijn indoor PR.  Een speer heeft dan weer liever geen tegenwind, met 48m13 bleef hij ruim onder zijn PR en de 1500, neen die houden we bij start-stop.  Nu al uitkijkend wat en hoe de bevindingen tot hun recht komen in de volgende MK, was het Talence?

We will keep you posted.

Een beetje kriskras door de dag, finaal sloten de Mk scholieren jongens, een stuk in de nacht leek het wel, de marathon tweedaagse af.  Jente was met z’n mobilhome allicht al in de buurt van Gent.  

Gelukkig vielen tussendoor nog leuke dingen te noteren.  

Zo had Yelena op dag 2 van haar MK nog meer supporters weten op te trommelen dan op dag 1.  En dit had duidelijk een positieve vibe op haar overall presteren.  In een nek en nek race niet enkel voor het podium maar voor de enige echte plek waar het toe doet, de titel.  Wist ze zich op dag 2 met 5m44 bij het verspringen, 28m07 en een stervende maar nadien zoooo deugddoende 800m te kronen tot beste juniore van het land.  Ondanks de korte voorbereiding en nog duidelijk groeimarge op alle onderdelen zelfs naar eigen PR’s mocht ze fier als een gieter haar gouden medaille ophalen.  Heeeel dikke proficiat Yelena

We saved the best for last.

Opruimend in het donker en bij een heel gezonde fastfoodketen stoppend ritje terug naar het Gentse moesten we toch even bekomen van een laten we zeggen, rollercoaster marathon BK MK editie 2023.

Moe  van het weekend maar voldaan van de kameraadschap en aanmoedigende sportiviteit in elke leeftijdscategorie, die zie je als het goed gaat maar komt nog meer bovendrijven als het eens ergens minder gaat kijken we nu al vooruit naar wat de compleetste atletiek discipline ons de volgende jaren mag serveren.

Bedankt aan alle aanwezige KAAG toppers, trainers en hun supporters ter plaatse en online  (al is dit in Wallonië ook niet zo evident)

Op naar de volgende…